'Curiosity killed the cat #2, 2023
I wrote this letter to my neighbours, asking for a collaboration in the realisation of the second version of curiosity killed...
Lieve buren, Ik ben kunstenaar en ik woon op nummer 5 in de wazenaarstraat. Op 6 en 7 mei stel ik samen met veel andere kunstenaars mijn atelier open voor ‘atelierinbeeld’.
En ik wil graag iets doen met jullie, mijn buren.
In 2019 toonde ik een installatie: ‘Curiosity killed the cat’, een collectie van tientallen door mij verzamelde objecten en kunstwerkjes, samen getoond op een 3,5m lange tafel.
De mens houdt van objecten. Eén persoon zou tussen 1000 en 5000 objecten bezitten. Veel dingen zijn er maar even, voor ze tussen rommel en afval belanden. Maar iedereen heeft wel enkele dingen die een bijzondere herinnering oproepen, een gevoel, een belangrijke gebeurtenis. Herinneringen zijn geen stabiele entiteiten, ze veranderen constant. Telkens als een persoonlijke gebeurtenis wordt opgehaald uit het geheugen, wordt die herinnering opnieuw opgebouwd. Herinneringen veranderen dus, vernieuwen zich. Men zou kunnen zeggen dat de dingen als het ware de herinneringen ‘bewaken’.
Het werk gaf aanleiding tot boeiende gesprekken en prachtige verhalen.
Elke mens heeft wel ergens een doos waaraan hij is gehecht, met een inhoud die hem dierbaar is, waar een verhaal bij hoort, waar herinneringen in opgeborgen zitten..
Deze doosjes zou ik willen tonen tijdens het open-atelierweekend. Op een lange tafel kunnen de doosjes al dan niet hun inhoud prijsgeven, ze blijven open of dicht. Maar het zou super zijn, mocht elke bewoner van elk huis (het huis is eigenlijk ook een ‘doos’) me een doosje bezorgen … Sommige doosjes zullen worden ingepakt. En elk doosje krijgt een labeltje met het huisnummer van de wazenaarstraat. De doosjes zijn dus zo toegankelijk of anoniem als je zelf verkiest.
Lieve buren, Ik ben kunstenaar en ik woon op nummer 5 in de wazenaarstraat. Op 6 en 7 mei stel ik samen met veel andere kunstenaars mijn atelier open voor ‘atelierinbeeld’.
En ik wil graag iets doen met jullie, mijn buren.
In 2019 toonde ik een installatie: ‘Curiosity killed the cat’, een collectie van tientallen door mij verzamelde objecten en kunstwerkjes, samen getoond op een 3,5m lange tafel.
De mens houdt van objecten. Eén persoon zou tussen 1000 en 5000 objecten bezitten. Veel dingen zijn er maar even, voor ze tussen rommel en afval belanden. Maar iedereen heeft wel enkele dingen die een bijzondere herinnering oproepen, een gevoel, een belangrijke gebeurtenis. Herinneringen zijn geen stabiele entiteiten, ze veranderen constant. Telkens als een persoonlijke gebeurtenis wordt opgehaald uit het geheugen, wordt die herinnering opnieuw opgebouwd. Herinneringen veranderen dus, vernieuwen zich. Men zou kunnen zeggen dat de dingen als het ware de herinneringen ‘bewaken’.
Het werk gaf aanleiding tot boeiende gesprekken en prachtige verhalen.
Elke mens heeft wel ergens een doos waaraan hij is gehecht, met een inhoud die hem dierbaar is, waar een verhaal bij hoort, waar herinneringen in opgeborgen zitten..
Deze doosjes zou ik willen tonen tijdens het open-atelierweekend. Op een lange tafel kunnen de doosjes al dan niet hun inhoud prijsgeven, ze blijven open of dicht. Maar het zou super zijn, mocht elke bewoner van elk huis (het huis is eigenlijk ook een ‘doos’) me een doosje bezorgen … Sommige doosjes zullen worden ingepakt. En elk doosje krijgt een labeltje met het huisnummer van de wazenaarstraat. De doosjes zijn dus zo toegankelijk of anoniem als je zelf verkiest.
'Quasar' / 'The Roaring', 2017
Quasar and The roaring – 2017 (glass sphere, water, pigment, crystal ball)
There will be signs in sun and moon and stars, and on the earth distress of nations in perplexity
because of the roaring of the sea and the waves,
men fainting from fear and the expectation of the things which are coming upon the world;
for the powers of the heavens will be shaken.…. Lucas, 21:25
'Quasar' is a work that breaths an atmosphere of lightness and crystal clearness, reflecting everything in its environment. In the 'The roaring' we feel the antipode: everything is turned inwards, sucked in. The marble ball hanging above the blackness in a frozen moment. The text of Lucas scribbled on the surface. The approaching apocalypse!
The work 'the roaring' needs to be seen indoors, 'Quasar' is always outdoors.
'the confession', 2018
audio, videoloop 2’, foto
This temporary installation in a confession chair was made for the exhibition 'Healing/heelkracht' in Poperinge(B). The spoken lyrics of Elbow's song, the ever moving black Faroese sea, some weights and an aereal photo of a mill destroyed during the first world war. A remarkable confession, inviting the viewer to give the absolution. (with thanks to the university of Ghent for the photo and the band Elbow for the use of the lyrics)
curiosity killed the cat #1, 2019.
Text in Dutch - extract from exhibition in Damme in 2019
table: 3,5 m long, 50cm wide, 60cm high
Tientallen kleine objecten en kunstwerkjes
De mens omringt zich graag met objecten. Eén persoon zou tussen 1000 en 5000 objecten bezitten. Veel van die objecten zijn er maar even, voor ze tussen rommel en afval belanden. Maar iedereen heeft wel enkele objecten die een bijzondere resonantie oproepen, gelinkt aan een herinnering, een gevoel, een belang. Herinneringen zijn geen stabiele entiteiten, ze veranderen constant. Telkens als een persoonlijke gebeurtenis wordt opgehaald uit het geheugen, wordt die herinnering opnieuw opgebouwd. Herinneringen veranderen dus, vernieuwen zich. Objecten bewaken als het ware de herinneringen en vormen mee wie ik ben als kunstenares, vrouw, lief, moeder, vriendin…
De installatie ‘Curiosity killed the cat’, is opgebouwd uit vele verschillende objecten, die stuk voor stuk een heel bijzondere betekenis hebben. Elk object heeft zijn verhaal, het geheel kan men zien als een ‘cabinet of curiosities’. Sommige van de getoonde objecten bij ‘curiosity killed the cat’ zijn kleine kunstwerkjes. De objecten en kunstwerkjes werden verzameld over een tijdspanne van bijna dertig jaar en worden nog steeds aangevuld. Ze zijn de dragers van herinneringen.
table: 3,5 m long, 50cm wide, 60cm high
Tientallen kleine objecten en kunstwerkjes
De mens omringt zich graag met objecten. Eén persoon zou tussen 1000 en 5000 objecten bezitten. Veel van die objecten zijn er maar even, voor ze tussen rommel en afval belanden. Maar iedereen heeft wel enkele objecten die een bijzondere resonantie oproepen, gelinkt aan een herinnering, een gevoel, een belang. Herinneringen zijn geen stabiele entiteiten, ze veranderen constant. Telkens als een persoonlijke gebeurtenis wordt opgehaald uit het geheugen, wordt die herinnering opnieuw opgebouwd. Herinneringen veranderen dus, vernieuwen zich. Objecten bewaken als het ware de herinneringen en vormen mee wie ik ben als kunstenares, vrouw, lief, moeder, vriendin…
De installatie ‘Curiosity killed the cat’, is opgebouwd uit vele verschillende objecten, die stuk voor stuk een heel bijzondere betekenis hebben. Elk object heeft zijn verhaal, het geheel kan men zien als een ‘cabinet of curiosities’. Sommige van de getoonde objecten bij ‘curiosity killed the cat’ zijn kleine kunstwerkjes. De objecten en kunstwerkjes werden verzameld over een tijdspanne van bijna dertig jaar en worden nog steeds aangevuld. Ze zijn de dragers van herinneringen.
'So nothing else matters', 2013
short film
This installation is all about the fascination for the fragile body and the horror of the reality. Smell, sound, shape and color: in collaboration with the department of morphology, the film was displayed in the dissection room of the department.
This installation is all about the fascination for the fragile body and the horror of the reality. Smell, sound, shape and color: in collaboration with the department of morphology, the film was displayed in the dissection room of the department.
'Nepenthe/quells all sorrows with forgetfulness/24days', 2012
Installation with table, pills, glass, blue pigment
I walked with the river in kind of a dream
Hand in hand, the all-knowing river and me
To the glamour of rushes and deeply bowing trees
And drunk making blossom that blushed to be seen
I told him my sorrows and broken-down dreams
Confessed every lie, replayed every scene
He openly wept as he listened to me
And then, with the sun in the west, he showed me the sea
Elbow lyrics 'the river'
Hand in hand, the all-knowing river and me
To the glamour of rushes and deeply bowing trees
And drunk making blossom that blushed to be seen
I told him my sorrows and broken-down dreams
Confessed every lie, replayed every scene
He openly wept as he listened to me
And then, with the sun in the west, he showed me the sea
Elbow lyrics 'the river'
The word nepenthe first appears in the fourth book of Homer's Odyssey. (verses 220–221)
Figuratively, it means "that which chases away sorrow"; νη = ne = not, and πενθές = penthos = grief, sorrow, or mourning; so, literally, it means 'not-sorrow' or 'anti-sorrow'. In the Odyssey, Nepenthes pharmakon (i.e. an anti-sorrow drug) is a magical potion given to Helen by the Egyptian queen Polidamma. It quells all sorrows with forgetfulness.
Glass bowls contain 24 pills, one per day - every pill containing a short sentence, sometimes just a word, from the lyrics 'The River' from Elbow. I choose these lyrics because every time again, they give me the kind of soothing that I'm looking for. This installation is a small table on wheels, with four glass plates, a medical bowl with water, a glass containing pure blue pigment, pills and a description.
Figuratively, it means "that which chases away sorrow"; νη = ne = not, and πενθές = penthos = grief, sorrow, or mourning; so, literally, it means 'not-sorrow' or 'anti-sorrow'. In the Odyssey, Nepenthes pharmakon (i.e. an anti-sorrow drug) is a magical potion given to Helen by the Egyptian queen Polidamma. It quells all sorrows with forgetfulness.
Glass bowls contain 24 pills, one per day - every pill containing a short sentence, sometimes just a word, from the lyrics 'The River' from Elbow. I choose these lyrics because every time again, they give me the kind of soothing that I'm looking for. This installation is a small table on wheels, with four glass plates, a medical bowl with water, a glass containing pure blue pigment, pills and a description.